Sound familiar? You’re listening to someone’s words, but you notice contradictory signals in their attitude and behavior. The unspoken, non-verbal reality hiding behind those words is what really matters. It’s the same in the fine arts. The eye only records superficial facts, but your mental eye, your feeling and intuition record the essence. Your interpretation, your response to the subject is what counts. You record not what you see, but what you feel. Let your intuition speak: add, change, remove. In short, select and reduce until only your personal interpretation and response remain. Of course, the subject should be recognizable to some extent, but abstract qualities like a balanced value pattern of large shapes, a limited palette, and few details are more important to me personally than an exact likeness.
For me, watercolor is like a short poem, an aphorism. Forceful and compact. I would like to let you look through my eyes, even if only for a moment, because verbal communication is simply inadequate. The enjoyment, the pleasure in a concise, almost banal rendering of reality. But it must be your reality! How do you do that in practice? Try to let go of reality more. Feel free to select and reduce even more. In my experience, it is better to do this from preliminary sketches than in direct contact with reality, with its abundance of information! In such a sketch, reality has already been somewhat compressed, “condensed”. If you work from photographs, use several shots of the subject and combine elements. It can be helpful to make black and white copies, so you can disregard the subject’s actual colors. Keep experimenting and searching. You learn a little more every day. Don’t worry too much about the outcome, but paint for the sake of painting. You will get more enjoyment from it that way. You’ll never reach the ultimate goal. THE WAY IS THE GOAL. You’ll never make your ideal, ultimate painting. You’ll make your best painting TOMORROW. “When you think you have found it, you haven’t searched well enough.”
Best regards
Kees van Aalst
Les 7: “Luisteren met je ogen”
U kent het wel. Je luistert naar iemands woorden, maar tegelijkertijd ontdek je in houding en gedrag tegenstrijdige signalen. De non-verbale werkelijkheid die achter de woorden schuilgaat, dat wat niet wordt gezegd, daar draait het eigenlijk om.Zo is het ook in de beeldende kunst. Het oog registreert slechts de oppervlakkige feiten. Met uw geestelijk oog, gevoel en intuïtie legt u de essentie vast. Jouw interpretatie, jouw reactie op dat onderwerp is wat telt. Niet wat je ziet, maar wat je voelt leg je vast. Laat hierbij je intuïtie spreken: voeg toe, wijzig, laat weg. Kortom, selecteer en reduceer tot uw persoonlijke
interpretatie en reactie overblijft. Hierbij dient enige herkenbaarheid van het onderwerp nog wel intact te blijven natuurlijk. Voor mij persoonlijk zijn abstracties als een evenwichtig toonwaardepatroon in grote vormen, een beperkt kleurpalet en weinig details belangrijker dan een exacte gelijkenis. Aquarel is voor mij een kort gedicht, een aforisme. Krachtig en compact. Ik zou u graag, al is het maar voor een moment, met mijn ogen leren zien, omdat je met woorden nu eenmaal gebrekkig communiceert. Het genot, het plezier in een summiere, bijna banale weergave van de werkelijkheid. Maar wel jouw werkelijkheid! Hoe doe je dat nu in de praktijk? Probeer de realiteit meer los te laten. Voel je vrij om nog meer te selecteren en te reduceren. Mijn ervaring is dat dat beter kan aan de hand van voorschetsen dan in direct contact met werkelijkheid, met zijn overvloed aan informatie! In zo’n schets is de realiteit al enigszins gecomprimeerd, “ingedikt”. Als je aan de hand van foto’s werkt , gebruik dan meerdere afbeeldingen van het onderwerp en combineer elementen. Maak zwart/wit copieën om je los te maken van de werkelijke kleur. Blijf experimenteren en zoeken. Je leert elke dag weer bij. Bekommer je daarbij niet al te veel om het resultaat. Schilder om het schilderen zelf. Dan zal het bezig zijn je meer plezier verschaffen. Het einddoel zal je nooit bereiken. DE WEG IS HET DOEL. Je zult nooit je ideale, ultieme schilderij maken. Je beste schilderij maak je MORGEN. “Als je meent het te hebben gevonden, heb je niet goed genoeg gezocht”.
Met vriendelijke groet
Kees van Aalst